Bandje wisselen
Zondagmorgen:
Guard: ‘Goedemorgen Wilma, how are you?’
Ik: ‘Goedemorgen, met mij gaat het goed.”
Guard: ‘Een autoband is leeg/lek.’
GOEDEMORGEN!
Maandagmiddag. Abel komt met de auto van een vriend en een krik.
Hij krikt de auto op. Haalt de band eraf.
Autoband in de auto van de vriend. We zien al dat er een flinke spijker in zit.
We rijden naar Jinja, zo’n 10 km verderop.
Onze monteur is er niet.
Op naar een benzinestation.
Band eruit.
Checken waar het lek zit.
Oppompen, leeg laten lopen, spijker eruit trekken.
En dan ‘plakken’ ze hem door een ‘buisje reparatiemateriaal’ erin te duwen.
Oppompen, checken. Geen bubbeltjes meer. Klaar.
Even afrekenen: 5.000 UGX (ongeveer €1,30).
O ja, beetje benzine in de auto van de vriend voor het lenen van zijn auto. Bonnetje graag. Dan klopt mijn administratie weer.
Terug naar Wairaka.
Oei... De krik zakt in de grond. Het regent hier nog steeds regelmatig. De grond is zo zacht.
Gauw het wiel erom. Past niet. De auto is te laag...
Krikken wil niet meer door de zachte grond.
Stapeltje stenen om de auto hierop te laten rusten. Krik weghalen en dan een steen onder de krik en weer opnieuw beginnen.
Oh nee, altijd eerst het wiel onder de auto leggen. Mocht de stapel stenen het niet houden, dan rust de auto op de band. Beter leunen op de autoband dan op de zachte grond.
Ik probeer de auto op te krikken. Het is zwaar werk.
Auto hoog genoeg...
KRAAAAKKKK...
De steen waar de krik op staat breekt.
Doorwerken nu. Wiel erom, doppen erop. Ah ha... er is één speciale dop, die op zijn eigen speciale plekje moet.
De auto weer laten zakken...
Ho stop! Eerst de stapel stenen weghalen.
Langzaamaan laten we de auto zakken.
Klaar is-tie weer. Morgenochtend kan ik weer met de auto naar Jinja om naar de tandarts te gaan.
Het leven hier... Oh Uganda.
Ik leer zoveel! Nu nog kracht opbouwen in mijn armen om ‘m zelf helemaal op te kunnen krikken... Of moet ik dit maar gewoon overlaten aan sterke mannen?
Het wordt hoog tijd om een reserveband aan te schaffen en een eigen krik.