Grote wasjes, kleine wasjes, doe ze in de wasma...
Sinds ik in Uganda woon, ruim 4,5 jaar,doe ik de was met de hand en koud water, Omo of een variant ervan en een stuk zeep. Vaak heb ik gekeken bij Ugandezen die de was deden. Als ik mezelf observeer zie ik dat ik dezelfde handbewegingen maak. Goed gekopieerd!
De afgelopen 11 dagen had ik vier gasten uit Nederland in mijn huis. Knotsgezellig. En zoals mijn oma zou zeggen: ’Het staartje komt nog…’ Vier keer beddengoed, handdoeken, theedoeken en schoonmaakdoeken. Daarnaast mijn kleding van twee weken. Dat gaat even duren voordat deze enorme berg weggewassen is.
Maar er komt hulp. Via een vriendin hoorde ik van een wasserette met 6 (of 7) wasmachines. ’s Morgens brengen en aan het eind van de dag ophalen. Het klinkt gewoon te mooi.
Zaterdag de uitdaging aangegrepen: een enorme bigshopper vol was. De rits wil niet dicht. Ik haal mijn vriendin op en ze wijst me de weg naar de wasserij. En ja hoor, daar staan de machines op een rij. Ik laat mijn tas achter. Daarna ga ik andere dingen doen… Ja, genieten van een vrije dag en vriendschappen aanhalen. Beetje thuis opruimen. En dan gaat de telefoon: Je was is klaar…
Ik ga het ophalen. Ik betaal per kilo… 6 kilo mag ik betalen. Ik ben zo blij… Ongelooflijk wat een heerlijk gevoel het geeft.
De was is gewassen, droog, gestreken en gevouwen, netjes in mijn tas.‘It was disorganised when you brought it…’
De was ligt nog zichtbaar op een matras in de logeerkamer… Ik geniet er nog steeds van dat het klaar is.
De volgende service is al aangeboden: ‘Ik wil je was de volgende keer ophalen en terugbrengen..’
Mijn kleding zal ik zelf met de hand blijven wassen. Voor de grote stukken of een keer een goede wasbeurt voor de handdoeken en beddengoed, ga ik zeker nog een keer terug!